Dr Petros Aristodemou FRCOphth, Consultant Eye Surgeon

Αποκόλληση του Αμφιβληστροειδή (ρηγματογενής)

Το πιό συχνό είδος αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή οφείλεται σε ρηγματα (σχισίματα) στη περιφέρεια του αμφιβλσητροειδή, τα οποία προκαλόυνται απο την αποκόλληση του υαλοειδούς. Ο ασθενής στην αρχή έχει συμτώματα αποκόλλησης του υαλοειδους (μυγάκια και αναλαμπές) τα απολι αακολουθοθνται απο μία σκιά η οποία αρχίζει περιφερικά και μεγαλώνει ανάλογα με την επέκταση της αποκόλλσης του αμφιβληστροειδή. Εάν η αποκόλληση επεκταθεί και στο κέντρο του αμφιβληστροειδή, την ωχρά κηλίδα, η κεντρική όραση μειώνεται. Εάν η επέμβαση διενεργηθεί πρίν να αποκολληθεί η ωχρά κηλίδα, τότε ο ασθενής διατηρεί την όραση του. Εάν αποκολληθεί η ωχρά κηλίδα, η έγκαιρη χειρουργική επέμβαση επιτρεπει τη μέγιστη δυνατή αποκατάσταση της όρασης, ανάλογα με το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ αποκόλλησης και εγχείρησης. Εάν γίνει η εγχείρηση μέσα σε λίγες μέρες, περιμένουμε μεγαλη βελτίωση στην όραση ενώ εάν μεσολαβήσουν μήνες η αποκατάσταση είναι πολύ περιορισμένη. 

Τύποι ρηγματογενούς αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή

1) Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς λόγω περιφερικών ρηγμάτων μετά απο αποκόλληση υαλοειδούς (το πιό συχνό είδος, 1:10 000 άτομα το χρόνο). Ασθενείς που έχουν πάθει αποκόλληση αμφιβληστροειδούς στο ένα μάτι έχουν κινδυνο 1:10 να πάθουν αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και στο άλλο μάτι.

2) Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς λόγω της παρουσίας προυπάρχουσων ατροφικών οπών (τρύπων), χωρίς αποκόλληση του υαλοειδούς σώματος. Εϊναι η πιό συχνή αιτία αποκόλλησης αμφιβληστροειδή σε νεαρά άτομα. Η χειρουργική αντιμετώπιση αυτού του τύπου αποκόλλησης είναι διαφορετική. Το προφυλακτικό λέιζερ γι αυτές τις οπές δέν μειώνει το ρίσκο αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή και έτσι δέν συστήνεται (REF, REF). 

3) Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς λόγω της παρουσίας ρωγμής στη άκρη του αμφιβλσητροειδή (ονομάζετα διάλυση). Σε πολλές περιπτώστεις σχετίζεται με προηγούμενο τραύμα στο μάτι.

4) Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς λόγω γιγαντιαίου ρήγματος. Έιναι σπάνιο είδος αποκόλλησης (1:1 000 000 το χρόνο) και μπορεί να συσχετίζεται με οικογενιακό ιστοριικό (πχ Σύνδρομο Stickler). Οι ασθενείς είναι συνήθως πιό νέοι (30-40).